frustratie

Vandaag las ik op facebook een artikel over zwanger zijn en roken. Er was meteen een hele discussie gaande wie die artsen wel niet waren om hen van het roken af te krijgen terwijl ze zwanger zijn. Ook ik heb hier een mening over en hoop niet dat ik mensen nu kwets. Ik werd namelijk boos. Heel erg boos. Wie zijn die vrouwen wel niet om de toekomst van hun ongebore kind te vergallen. Natuurlijk heb je ook gevallen waarbij het goed gaat, dat vrouwen gewoon een gezond kind krijgen en dat ze zelf blijven leven tijdens de bevalling. Uit het onderzoek blijkt namelijk dat wanneer alle zwangere vrouwen stoppen met roken tijdens de zwangerschap, het aantal sterfgevallen van vrouwen tijdens de bevalling met wel 10% kan afnemen! Ik schrok hier van. 1 op de 10 vrouwen die sterven tijdens de bevalling, heeft haar eigen dood vonnis getekend door zo'n pakje nicotine. En dan hebben we het nog niet eens over wat het met het kind doet. Ook al lijkt er de eerste paar jaren niks aan de hand te zijn, toch kunnen zich problemen gaan op doen. Denk aan gedragsproblemen of hart- en vaatziekte. Organen kunnen na jaren uitvallen omdat je moeder tijdens de zwangerschap heeft gerookt. Ik heb ook vrouwen in mijn (directe) omgeving die roken tijdens hun zwangerschap, en dat moeten ze ook zelf weten. Het maakt mij in ieder geval erg verdrietig. Ik heb verdorie een kl*te ziekte waardoor het voor mij lastig kan worden om zwanger te worden. Een zwangerschap is een geschenk, een cadeautje. En daar moet je voorzichtig mee zijn. Je gaat toch ook niet met een fragile cadeau wat je van iemand krijgt lopen rammelen en springen. Ooh, jammer, de vaas is beschadigd/kapot, krijg wel weer een nieuwe. Nee, als bij ons die vaas kapot is, is het nog maar de vraag of we een nieuwe vaas krijgen. Als de vaas eenmaal uitgepakt is, zet je hem op een tafel neer in het zicht, en zet je er de mooiste bloemen in die je kan vinden, zodat de vaas echt vaas kan zijn en het zijn functie eer aan doet. Zo zie ik het ook met een baby. Je draagt het 9 maanden bij je, als of het een breekbaar cadeautje is. En na 9 maanden pak je dat uit en ben je trots en blij dat je eindelijk kan zien wat er 9 maanden in jouw buik heeft gezeten. Je laat het opgroeien tot een echt mens en doet je best dat hij of zij een goed leven krijgt, dat dat kleine mensje, echt mens kan zijn en zijn functie eer aan kan doen. Dus lieve meiden, laat die sigaret liggen. Het is niet alleen beter voor je kleine wondertje, maar ook voor je zelf. Mijn vader rookte vroeger best veel, tot hij zware longontsteking kreeg en hij door het roken astma had ontwikkeld. Ik weet nog goed hoe bang ik was dat ik mijn papa kwijt zou raken, hoe hij daar zat te snakken naar lucht als hij net de trap op was gelopen. Dat beeld krijg ik nooit meer van mijn netvlies. Het was óf de sigaret, óf zijn leven. Hij koos gelukkig voor zijn leven. Alleen al door te stoppen met roken neemt je conditie toe en hoe fitter je je gaat voelen, des te gelukkig word je daar door. En wat denk je van dat kleine hummeltje in je buik. Ook als hij of zij 20, 30 of weet ik veel hoe oud, ook dan kan het mis gaan. En natuurlijk zijn er nog veel meer ongezonde dingen die we moeten laten, zowel nu als wanneer we zwanger zijn, zoals alcohol, vet eten etc. Maar we moeten toch ergens beginnen. Ik zeg niet dat ik niks verkeerd doe. Ook ik zal later dingen fout doen, mocht ik zwanger worden. Ook dan zullen mensen commentaar op mij hebben dat ik het anders moet doen. Luister naar de dingen die mensen zeggen, zie het niet als kritiek, maar als feedback. Ik hoop dat ik sommige mensen de ogen heb geopend. Voor iemand die moeilijk zwanger kan worden, is het best moeilijk om te zien hoe sommige vrouwen met hun zwangerschap omgaan. En wie zijn wij om te zeggen dat je het anders moet doen. We hebben allemaal een mening, of die nou correct is of niet, luister naar elkaar en doe er wat mee. Verliezen doen we allemaal, we kunnen er alleen nog maar door winnen.